પગ તમે ધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને વહેમ પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયરામ લખમણ જાનકી એજ્યારે તીર ગંગાને જાયનાવ માગી નીર તરવાગુહ બોલ્યો ગમ ખાઈતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયરજ તમારી કામણગારીમોરી નાવડી નારી થઈ જાયતો અમારી રંક જનનીઆજીવિકા ટળી જાયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયવાણી સૂણતાં ભીલજનની રેજાનકી મુસકાયઅભણ કેવું યાદ રાખેને ભણેલ ભૂલી ભૂલી જાયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયનાવડીમાં બાવડી ઝાલીરામ તણી ભીલરાયપાર ઉતરી (રામે) પૂછિયું કેતમે શું લેશો ઉતરાઈ ?તમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયનાયીની (ઉતરાઈ) કદી નાયી લ્યે નહિઆપણે ધંધાભાઈ‘કાગ’ લ્યે નહિ ખારવાની કદીખારવો ઉતરાઈતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાયધોવા દ્યો રઘુરાયપ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંયતમારા પગ ધોવા દ્યો રઘુરાય શબ્દ, સૂર અને સ્વરઃદુલા ભાયા ‘કાગ’